که هر ویرانه نشانی از غیاب انسانی ست

چند روزی ست که می خواهم مطلبی از حوادث اخیر ایران بنویسم ، اما نتوانستم به یک جمع بندی غیر تکراری برسم ، از کجا باید شروع می کردم که تکرار مکررات نباشد!!ـ

تا اینکه از بلاگ نیوز به وبلاگ پویا رسیدم ویکی از مطالب شاملو را در وبلاگ پویا بعد از مدتها دوباره پیدا کردم وآنرا چند ین بار دوره کردم و گوش کردم

چقـدر کوتاه و کامل گفته است شاملو : ـ

که هر ویرانه نشانی از غیاب انسانی ست ، که حضور انسان آبادنی ست ،ـ

به نظرم رسید همه آنچه که می خواستم بنویسم را می توانم در همین جمله بالا از شاملو خلاصه کنم و اینکه چقدر این زندگی انسانی سخت دور از دسترس به نظر می رسد ، و اینکه تا چه حد این جاده ی آزادی در این زندگی مثلا انسانی ، پر پیچ و خم ، دشوار و نا هموارست!ـ

***

و اما مطلب آزادی از زنده یاد شاملو :ـ

آه اگر آزادی سرودی می خواند کوچک ، همچون گلوگاه پرنده ای ،ـ

هیچ کجا ، دیواری فروریخته برجای نمی ماند

سالیان بسیار نمی بایست دریافتن را ،ـ

که هر ویرانه نشانی از غیاب انسانی ست ، که حضور انسان آبادانی ست

همچون زخمی همه عمر خونابه چکنده

همچون زخمی همه عمر به دردی خشک تپنده

به نعره ای چشم بر جهان گشوده

به نفرتی از خود شونده

غیاب بزرگ چنین بود

سرگذشت ویرانه چنین بود!!ـ

آه اگر آزادی سرودی می خواند کوچک ، کوچکترحتا ، از گلوگاه یکی پرنده!!ـ

***

دکلمه این متن را با صدای خود شاملو از وبلاگ پویا از اینجـا گوش کنید و البته همراه با تصویری از همین متن برروی تخته کلاس یکی از دانشگاه های ایران،چقدر دلم تنگه برای دانشگاههای خودمون !!ـ