سه‌شنبه، بهمن ۰۴، ۱۳۸۴

چیدن سپیده دم ـ 2

آنگاه که قیود و پیشداوری ها یکسره از پهنه ی زمین روفته باشد
تنها در صراحت بی قید و شرط
در خلایی آزاد کننده و پایدار
برای زندگی تازه
برای روحی تازه
فضایی میسر است
***
موطن آدمی را بر هیچ نقشه ای نشانی نیست
موطن آدمی تنها در قلب کسانیست که دوستش می دارند
***
رهاوردهای خاص زندگی
همیشه در سکوت پیشکش می شوند
دوستی و عــــشق
میـلاد و مـرگ
شـادی و درد
گل و طلوع خورشید
و سکوت به مثابه ی فضای ژرف فرزانگی
***
می توانم بگیرم دستی را
چرا که کسی دست مرا گرفته است
به زندگی پیوندم داده است

۲ نظر:

ناشناس گفت...

مهدی جان،
نقل از مجموعه "سکوت سرشار از ناگفته هاست" هم می تونه جالب باشه

ناشناس گفت...

cheghadr peigham gozashtan bray to sakhteh.kami aono ason kon.by.

Free counter and web stats