دست روی دست نگذاریم شاید فردا خیلی دیر باشد ( یک پیشنهاد )ـ

گزارش دیروز آژانس بین المللی انرژی اتمی ، دو واکنش کاملا متفاوت را از جانب هر دو کشور بدنبال داشت از یک طرف یکی از مسولین ایرانی این گزارش را در مجموع مثبت ارزیابی کرده و حاوی نکات منفی ندیده است و طرف دوم یعنی نماینده آمریکا در سازمان ملل آن را منفی ارزیابی کرده و با بیاناتی شدیدالحن گفته است این نشانه ای از پیشرفت ایران بسوی تولید سلاح اتمی است وهم اکنون شورای امنیت می تواند به سوی قطعنامه ای با در نظر گرفتن بند هفت که می تواند ایران را یک خطر عمده برای صلح و امنیت جهانی اعلام کند پیش برود !ـ

فراموش نکنیم این آقای جان بولتون که خود با تک ماده مسولیت نمانیندگی آمریکا را بعهده گرفت یعنی جرج بوش در یک اقدام بی سابقه در زمان تعطیلی فصلی مجلس سنا ، به بهانه طولانی شدن فرایند بررسی صلاحیت او و بی نماینده ماندن دولت آمریکا در سازمان ملل با استفاده از اختیارات ویژه ریاست جمهوری ، سنا را دور زده و حکم نهایی مسولیت او را امضا کرده ، یکی از تند روترینها در دولت بوش می باشد و سابقه نظامی هم دارد ، که چه بخواهیم و چه نخواهیم فعلا با گزارش دیروز آژانس بهانه کافی در دستان او و دولت بوش قرار گرفته است !!ـ

و حالا با این وضعیت جدید ، تند روی ها ی دو طرف تا کجا ادامه پیدا میکند ، امریست که در آینده مشخص می شود اما نگرانی های افکار عمومی هر دو کشور بر هیچکس پوشیده نیست ، در گیری لفظی کوتاه دیروز یکی از خبرنگاران آمریکایی در مصاحبه مطبوعاتی جرج بوش خود گواه این مدعاست ، جاییکه بوش در حال توضیح دادن این موضوع بود که موقعیت ایران با عراق یکسان نیست و قبل ازحمله آمریکا به عراق حدود شانزده قطعنامه علیه عراق صادر شده بود ...که خبرنگاری سخنان بوش را قطع کرد و بلند پرسید خب این روند را تا کجا ادامه می دهید ؟ چند قطعنامه باید بر علیه ایران صادر شود تا شما تصمیم به حمله بگیرید ؟ که بوش جواب داد هنوز قطعنامه اول صادر نشده صبر کنید تا اولی صادر شود بعد نگران قطعنامه های بعدی باشید!ـ

این که بسیاری از کشورهای بدون سلاح اتمی مانند برزیل ، ژاپن ، آلمان ، آرژانین و کره جنوبی دقیقا همین تکنولژی را دارند ولی بطور مشخص اعلام کرده اند که تصمیم ندارند سلاح اتمی بسازند بر هیچ کس پوشیده نیست اما پنهان کاریهای اولیه دولت ایران و تند روی های اخیر دولت جدید همراه با تند روی های آمریکایی ها کار را به جایی رسانده که بوش بطور علنی اعلام می کند که ما نمی خواهیم ایران صاحب این تکنولژی شود و این واقعا یک حرف بی منطق و بدون پایه حقوقی است به همان اندازه که محو اسراییل از نقشه جهانی بی منطق و بی پایه بود ، هر چند مفید بودن یا نبودن این تکنولژی و اولویت آن نسبت به سایر تکنولژی ها برای ایران خود بحثی جداگانه می طلبد ، اما بنظرم فعلا بحث بر سر روند نا معلوم و خطرناک آینده است ! بر این اساس شاید بتوان گفت این روند نامعلوم هر روز بیشتر به انتهای خود نزدیک می شود بطوریکه احتمالا این روند به سمت یکی از این دو مسیر می رود ، اول مذاکره مستثقیم و یا بعبارتی معامله مستقیم ایران و آمریکا و دوم یک درگیری نظامی هر چند در ابعاد محدود!ـ

عواقب وخیم و مصیبت بار یک در گیری هر جند از نوع محدود آن بویژه برای ایرانیان و آینده کشور و همینطور ابعاد منطقه ای و جهانی آن نیازی به توضیح و تفسیر ندارد ، با این حساب بهترین را همانا مذاکره مستقیم می باشد، در این میان وظیفه ما ایرانیان چه در داخل و چه در خارج از کشور در این موقعیت بحرانی چیست ؟ـ

تنها راه باقی مانده فشار افکار عمومی بر روی دو دولت ایران و آمریکا می باشد ، تا هرچه زودتر پشت میز مذاکره بنشینند همانطور که قبلا در مطلب از وین تا نیویورک اشاره ای داشتم در این مذاکره باید مشکلات دموکراسی و حقوق بشر در ایران توسط دولت ایران پذیرفته شده و راه حل های عملی و مشخص برای آن تعیین شود و از جانب دولت آمریکا نیز جایگاه واقعی ایران در خاورمیانه و جهان پذیرفته شده و تمامی داراییهای بلوکه شده ایران و تمامی تحریمهای اقتصادی برداشته شود، بر این اساس بنظر می رسد شعار همه ما ایرانیان در این وضعیت بحرانی بهتراست در این چند محورخلاصه شود که : مـذاکره ، صلح ، عدالت ، دموکراسی و حقوق بشر و در این مسیر افکار عمومی آمریکا و سایر کشورها را نیز با خود همراه کنیم

به نظرم خطر فعلی برای ایران و آینده ایرانیان کمتر از خطر از بین رفتن آثار باستانی و مقبره کوروش بزرگ نیست که چه در داخل و چه در خارج از کشور و همینطور در وبلاگستان فارسی حرکتی نسبتا منسجم برای جمع آوری امضا دروبلاگها و همچنین در دانشگاه های داخل و خارج از کشور به راه افتاد ، البته این حرکت به معنای تاییدحرکتهای و اقدامات دولت ایران و یا آمریکا نمی تواند باشد و تنها با محورقرار دادن مذاکره، صلح ، عدالت ، دموکراسی و حقوق بشر شروع شده و ادامه پیدا خواهد کردد ، پیشنهاد می کنم یکی از دوستان وبلاگ نویس که قلم خوبی دارد متنی را به فارسی و انگلیسی و بدون تایید فعالیتهای هر دو دولت و تنها با در نظر داشتن منافع ملت ایران و صلح جهانی تهیه کرده طوریکه هم داخل وبلاگستان فارسی و هم خارج از آن قابل پی گیری و اقدام باشد

این ایده از آنجایی به ذهن من رسید که وقتی لینک انیمیشن مطلب قبلی را برای یکی از دوستان آمریکایی خوابگاه فرستادم در ایمیلی درجواب من گفت مهدی آیا جایی هست که من هم بعنوان یک آمریکایی با براه افتادن ماشین جنگ مخالفت کنم ؟ و من متوجه شدم واقعا ما در این میان برای راه نیافتادن این ماشین جنگ چه حرکتی باید بکنیم ؟ـ

امیدوارم وبلاگهایی که بیشتر مورد توجه هستند و دسترسی بیشتری به سایرین دارند این پیشنهاد را جدی گرفته و بدون جناح بازیهای داخل وبلاگستان و تنها برای منافع ملی و صلح جهانی اقدامی را که همگان بتوانند آن را تایید کنند شروع کنند !ـ دست روی دست نگذاریم شاید فردا خیلی دیر باشد

به امید صلح و عدالت واقعی در جهان و دموکراسی و حقوق بشر در ایران